Afgelopen woensdagavond en donderdagochtend heb ik het behoorlijk moeilijk gehad. Ik heb slecht geslapen, veel gehuild en gescholden.
Het is een lastige situatie waarin ik me bevind. De spelregels worden veranderd, wat van mij helemaal niet nodig was want ik was net aan die spelregels gewend, maar over de spelregels heb ik niets te vertellen. Vervolgens doe ik vreselijk mijn best om de nieuwe spelregels te leren en net als ik ze ken, worden ze nogmaals veranderd en moet ik weer aan het werk om deze nieuwe spelregels te leren. Daarnaast weet ik dat ze nog vele malen gewijzigd gaan worden. Ik heb geen invloed op wat er gebeurd. Het is mijn lijf en mijn leven, maar dit overkomt me. Ik heb geen controle over het verloop en kan weinig anders doen dan me aan de nieuwe situatie aan te passen. Dat geeft een heel akelig gevoel van onmacht en die onmacht vind ik erg onprettig.

Ik ben nog altijd niet over de teleurstelling heen, maar het gaat gelukkig wel wat beter. Donderdagochtend wilde ik eigenlijk helemaal niet meer op vakantie gaan en gewoon thuis in mijn bed blijven liggen. Maar dat is natuurlijk niet de oplossing en dus ben ik donderdagmiddag richting Centrum gegaan voor de aanschaf van een reistas op wieltjes. Ik had nog een oude V&D-cadeaubon gevonden en had Iris-bonnen van mijn collega’s gekregen en aangezien ik de reistas bij V&D voor een deel ook nog met Air Miles kon betalen, bleven er voldoende bonnen over voor een rugzak voor mijn camera. Door deze rugzak, waar de onderste helft ruimte geeft aan de camera en de bovenste helft voor gewone spullen die je onderweg nodig hebt, hoef ik niet meer met twee tassen te lopen. De gulle gevers bedank ik nogmaals. Ik ben er heel erg blij mee en hoop deze tassen nog heel vaak te kunnen gebruiken.

Door dit shoppen kwam ik toch wel wat meer in de vakantiestemming. Morgenavond om deze tijd zit ik in Agadir, Marokko en volgens de berichten is het daar zonnig en 22 graden en dus heb ik het jurkje ingepakt. Ja, het jurkje dat ik speciaal voor Uganda gekocht had, maar daar niet heb kunnen dragen vanwege de muggen. Hopelijk krijgt het jurkje een mooie herkansing in Marokko. Ik moet natuurlijk nog heel veel doen en heb daar morgenochtend alleen nog voor, maar zoals altijd zal ik het ook deze keer allemaal net redden. Ik kreeg ook nog heel aardig een aanbod om mij naar Schiphol te brengen waar ik natuurlijk graag gebruik van maak. Hopelijk kom ik straks met nieuwe energie terug van vakantie, want dan wacht mij de lastige beslissing over hoe het verder gaat met mijn behandeling. Maar eerst heel veel mooie foto’s maken en heel veel genieten in Marokko!!!