Op dit moment zit ik in een internetcafe in Masaka, Uganda met op de achtergrond een heerlijk afrikaans muziekje, afrikaanse geluiden, afrikaanse geuren en natuurlijk de op-reis-in-afrika-o-zo-noodzakelijke fles coca cola naast me. Het leven kan zo goed zijn!
De gorilla’s zijn gespot en ze waren prachtig. Wat een indrukwekkende dieren zijn dat en zo dichtbij (kon ze bijna aanraken, maar dat mag niet). Uiteraard waren het de baby’s die het meest vertederde.
De reis in Uganda is fantastisch. De groep waarmee ik reis is gelukkig leuk, want je kan het natuurlijk ook nog slecht treffen. Maar gelukkig zijn hele vervelende mensen mij bespaard gebleven deze reis.
Uganda is een prachtig land met veel groen en ook enorm veel vogels. In alle kleuren van de regenboog zie je ze voorbij vliegen. Prachtig! (ik ga nog eens serieus vogelen). Ze op de foto zetten valt nog niet mee en ik heb dan ook een redelijke verzameling van onscherpe vogelfoto’s, die ik bewaar omdat ik thuis wil gaan opzoeken hoe die dingen heten.
Ook heb ik de mooiste vlinders voorbij zien komen die ik ooit gezien heb. Indrukwekkend was ook het luipaard dat we in een boom gevonden hebben. Het zat wel redelijk ver weg, maar was desondanks goed te zien. Geweldig, want die had ik nog niet eerder gezien! Deze reis heb ik dus The Big Five gescoord.
Hoogtepunten waren toch wel de chimpansees en de gorilla’s. De chimps waren prachtig en ik heb daar mijn – tot nu toe – mooiste foto gemaakt. Maar de ontmoeting met de gorilla’s was absoluut de moeite waard. De weg er heen was moeilijk, stijl (het zijn tenslotte BERGgorilla’s) en ik heb het gered dankzij Robert mijn steun en toeverlaat die ook heel galant mijn rugzak droeg. Maar wat een prachtige dieren zijn dat en wat konden we dichtbij komen!
En wat was het een goede beslissing om eerst deze reis te gaan doen en daarna pas aan de chemotherapie te beginnen. Ik zou dit absoluut niet hebben willen missen en de komende zes maanden zal ik met veel plezier terugdenken aan alles wat ik hier gezien en beleefd heb.
Ondertussen droom ik stilletjes van nog meer (verre) reizen en droom van plaatsen waar ik nog heen wil (Galapagos volgend jaar na de chemo?). Wie zal het zeggen en wie weet wat ik allemaal nog kan doen de komende jaren.
Mijn internettijd zit er bijna op, dus ik ga nu afsluiten. Het uitgebreide verslag met foto’s verschijnt binnenkort (na terugkomst in Nederland) op deze site. Komt het allen lezen en vooral de mooie foto’s bekijken!!!