Vandaag de eerste chemokuur gehad en het is prima gegaan. Ik voel me goed en heb op dit moment geen last van bijwerkingen (hopelijk blijft het zo goed gaan).
Een half uur voordat de chemo ging lopen, ging de ijsmuts op. Het ding was behoorlijk koud (ca. -6 °C) en het voelde zeker in het begin niet zo prettig, maar ik was er snel aan gewend en ik vind het nog steeds de moeite waard te kijken of het lukt om mijn haar houden.

Het was een lange dag in het ziekenhuis (begon om 10.30 uur en eindigde rond 19.15 uur) maar net toen ik me lag te vervelen kwam mijn vriendin langs. Tedje’s gedrag deed voorkomen dat ze net een afspraak op de afdeling Psychiatrie achter de rug had en daar besloten had meteen even bij mij te komen kijken. Een chemomiepje met ijsmuts dat zich verveelt samen met een door angststoornissen gekweld vriendinnetje, die ook nog eens niet gehinderd worden door de aanwezigheid van kamergenoten, is natuurlijk vragen om moeilijkheden en die kwamen dan ook snel.

De roze vuilniszakken die Tedje in de kamer zag liggen, vond ze erg mooi en ook de ontdekking dat je er veel meer mee kan doen dan alleen vuil in stoppen en in de prullie donderen, was een ware eye opener. Als onderdeel van haar therapie zal Tedje een cursus Creatief met Roze Vuilniszakken gaan volgen.

Ondanks haar angst voor een flinke regenbui en gebruikmakend van de bijzonder handige adviezen van Dokter D. (bang voor regen: doe een regenpak aan; heb je geen regenpak: maak er een!) lukte het Tedje om tot het einde van mijn behandeling te blijven. Vanwege de extra 1 1/2 uur die ik nog moest nakoelen, bleek dit voor haar een zit van 3 uur te zijn. Mijn bloeddruk was wat hoog en dus bemoeide Tedje zich uiteraard ook nog met het medische deel, ze controleerde of alles goed ingevuld was en gaf advies aan het verplegend personeel.

Vanmorgen bij het afgaan van de wekker was mijn eerste gedachte om Bronovo te bellen en af te zeggen, want ik zag vreselijk tegen deze eerste – zeer lange – dag chemotherapie op. Mede door mijn vriendin die op dit soort momenten niets te beroerd is om voor het goede doel zichzelf voor gek te zetten, is deze eerste chemodag me 100% meegevallen.

Ze is soms een beetje gek, maar wat een geweldige vriendin is Tedje! Wijffie, dank dat je me kwam opvrolijken en halen.