Wellicht was ik iets te enthousiast over de ijsmuts, want sinds zaterdag heb ik toch behoorlijk wat haaruitval. Nu maar hopen dat het niet met deze snelheid gestaag blijft uitvallen, want dan heb ik toch echt na een tijdje een kaal koppie. Misschien moet ik me gaan opgeven voor een cursus “Creatief hoofddoekjes knopen” en dan meteen een optie nemen voor de cursussen “Wenkbrauwen tekenen” en Wimpers plakken”.

Vandaag de eerste chemodag van kuur twee gehad. Het was een lange, vermoeiende dag. In het kader van het plan om meer te bewegen ben ik vanmorgen met de fiets naar Bronovo gegaan, wat natuurlijk betekende dat ik ook weer naar huis moest fietsen. Vanmorgen was er weinig wind en ging het wel, maar vanmiddag waaide het wat harder én ik had wind tegen (is dat niet een natuurkundige wet: de wet van altijd wind tegen ongeacht welke kant je op fietst?). Ondanks dat ik vandaag heel rustig gefietst heb, was het behoorlijk vermoeiend, zeker zo op de dag van de chemo komt dat fietsen extra hard aan.
Gelukkig had ik nog even geslapen in het ziekenhuis, wat ook mijn kamergenoten niet ontgaan is. Toen ik weer wakker was, zei mijn buurvrouw tegen me: “U heeft wel lekker geslapen, hè?”. Ik kon niet anders dan dit beamen en realiseerde me dat ik dus behoorlijk moet heb liggen snurken. Er is mij verteld dat ik heel veel herrie kan maken en door de ijsmuts kon ik niet goed liggen, dus ik denk dat ongeveer de hele gang heeft mogen genieten van mijn gezaag. Maar mijn buurvrouw was erg aardig door te zeggen dat het niet zo erg was. Ik geloof dat niet!