Afgelopen woensdag op kantoor geweest omdat ik weer wat wil gaan werken en dat eerst besproken moest worden. Binnenkort ga ik drie dagen van 3 uur per week werken. De afgelopen weken is duidelijk geworden dat ik de chemo vrij goed verdraag en me goed voel. Zo goed eigenlijk dat ik overdag de hele dag op ben en me soms wat verveel (dit is een understatement, want zo heb ik naar The Bold and the Beautiful gekeken en dan gaat het natuurlijk heel slecht met je). Dus ben ik blij straks weer een paar uur te gaan werken en mijn tijd iets nuttiger te besteden dan aan het kijken naar eerdergenoemde serie. Ik heb in ieder geval heel veel zin om weer aan het werk te gaan.

Gisteravond besloten om mijn haar er af te laten halen. Het viel behoorlijk uit en ik denk dat ik de helft van mijn haar al verloren ben (ik heb niet geteld dus het betreft hier een ruwe schatting). Hierdoor zat er ook geen model meer in en was ik niet blij met wat ik in de spiegel zag. Met andere woorden: tijd voor een nieuw kapsel.
Het feit dat ik ondanks het gebruik van de ijsmuts toch nog zoveel haar verloor dat afknippen als beste optie overbleef, was best wel lastig en dus ook de beslissing om het af te laten knippen was een lastige. Daarom was ik blij dat ik vanmiddag al terecht kon bij de kapper, want anders zou ik er dagen lang tegenaan zitten hikken. Ik heb gekozen voor het frisse korte koppie, coupe-Sylvie dus. De oplettende lezer ziet natuurlijk meteen dat Sylvie en ik meer met elkaar gemeen hebben dan ons korte koppie. Mijn schat schopt ook wel eens tegen een voetbal, om er vast één te noemen. Zelf ben ik tevreden over het resultaat en ook bij thuiskomst werd mijn nieuwe kapsel enthousiast goedgekeurd.
Dinsdag zal ik gewoon weer de ijsmuts opzetten en hoop daarmee het resterende haar te kunnen behouden. Als het gaat lukken om het te houden zoals het nu is, dan ben ik dik tevreden over de werking van de ijsmuts.