Ik heb al eerder gemeld dat de bijwerkingen die ik ondervind van de chemotherapie redelijk mild zijn. Een bijwerking waar ik 7 jaar geleden wel veel last van had, was verandering van mijn smaak en die was toen dan ook volledig van slag. Koffie smaakte naar slootwater, sufgekookte spruitjes werden drie keer opgeschept en smaakte als haute cuisine. Zo extreem is het deze keer zeker niet, maar ik merk wel veranderingen in mijn smaak. Ik heb bijvoorbeeld sinds eind september enorm veel zin om allerlei zoetigheid te eten, te snoepen dus eigenlijk. Dientengevolge heb ik wat rare gewoontes ontwikkeld sinds het begin van de chemotherapie.

roze koeken
groot geluk

Van deze nieuwe gewoontes vind ik de enorme zin in roze koeken direct na de chemo wel de meest vreemde. Vandaag fietste ik na mijn chemotherapie naar huis en onderweg dacht ik de hele tijd aan het moment dat ik thuis twee bekers Earl Grey thee – want die moeten er wel bij – en een heel pak roze koeken naar binnen werk. Ik fiets de terugweg altijd een stuk sneller. Thuisgekomen heb ik als eerste de waterkoker aangezet en thee gezet. Thee en koeken gingen er ook vandaag weer in als koek.
Gisteren had ik het nog over kwaliteit van leven en genieten van het leven. De roze koeken op de dag van de chemotherapie staan zeker in de top 10 van het grote genieten. En zo zie je maar weer dat geluk echt in de kleine dingen zit (in dit geval een pak koeken van 99 cent). Volgende week doe ik het lekker weer!