Aangezien de vorige vakantie alweer een tijdje geleden was, ik nog drie weken moet wachten op de volgende vakantie, had ik dringend behoefte aan een weekendje weg.

De reisleider van de Marokkoreis had een cursus fotografie en fotobewerking in de Ardennen georganiseerd en dus ben ik vorige week vrijdag op de trein gestapt richting Jemelle (België). Ik werd van het station opgehaald en met de auto naar Nassogne gebracht waar wij verbleven in een hotelletje waar tussen 1873 en 1876 niemand minder dan Pierre Bonaparte, neef van Napoleon, in ballingschap verbleef. Een gebouw met geschiedenis dus, dat ook nog eens in een prachtige omgeving staat.
Het werd een weekend vol foto’s, fotobewerking en een gezellig weerzien met voormalig reisgenoten.
Tijdens de wandelingen zijn er heel veel foto’s gemaakt en ik heb ook leuk gespeeld met de camera. Ik heb genoten van het weekend met leuke mensen in een prachtige omgeving en ik heb weer nieuwe kennis opgedaan over foto’s maken en bewerken.

Vandaag meegegaan met het personeelsuitje van het werk. Op de fiets naar huis vroeg ik mij af of ik er volgend jaar weer bij zal zijn of dat dit mijn laatste personeelsuitje was? Het is een raar gevoel om me telkens af te vragen of ik datgene wat ik net gedaan heb nog een keer zal doen. Bij een aantal zaken weet ik al dat het antwoord op de vraag ontkennend is. Feitelijk neem ik keer op keer afscheid. Afscheid van Marokko, afscheid van de Ardennen, afscheid van het personeelsuitje en zo neem ik langzaamaan afscheid van het leven.