Drie en een halve week geleden was ik jarig. Mijn verjaardag vier ik eigenlijk nooit en heel even dacht ik dat ik deze – waarschijnlijk laatste – verjaardag wat meer aandacht zou moeten geven. Daar ben ik op teruggekomen omdat ik mij in de periode daarvoor zo ontzettend moe voelde. Gelukkig was ik door de bloedtransfusie behoorlijk opgeknapt, want ik kreeg ’s morgens vijf collega’s op bezoek. Ik heb een prachtig boek over Afrika gekregen en een jaarabonnement op een fotografietijdschrift. ’s Middags ben ik met mijn vriendin gaan shoppen. Omdat ik zoveel afgevallen ben, had ik dringend behoefte aan wat nieuwe kleren. We hebben nog leuk in de uitverkoop weten te scoren en ik ben erg tevreden met mijn aankopen. Van twee vriendinnen kreeg ik ook nog planten voor in de tuin. Ik heb lupines gekozen omdat die mij aan IJsland doen denken. Al een hele tijd had ik ontzettend zin in een frikandel en voor mijn verjaardagsmaal heb ik mijzelf dus op een frikandel speciaal getrakteerd. Ik heb hooguit de helft opgegeten, maar het smaakte heerlijk (ondanks dat ik weet waar zo’n ding van gemaakt wordt). ’s Avonds ben ik naar mijn moeder gegaan om samen met haar deze verjaardag af te sluiten. Ondanks dat ik er niets aan wilde doen, is het een hele leuke dag geworden.

Donderdag 2 augustus is mijn voedingssonde vervangen. De oude verstopte steeds en was dus nodig aan vervanging toe. Een week later was ik weer terug bij de endoscopie omdat ik constant iets achter in mijn keel voelde waarvan ik dacht dat het de sonde was. De endoscopiearts keek in mijn keel maar volgens hem lag het ding goed. De keel was wel rood en hij verwees mij door naar de KNO-arts. Die afspraak had ik voor afgelopen dinsdag gepland, want ik had die dag al twee afspraken in het ziekenhuis.
Afgelopen maandagavond moest ik, nadat ik een ijsje gegeten had, hoesten wat een kokhalsreflex opwekte en met een beetje ijs kwam ook de sonde naar boven. Ik kon niets anders doen dan het ding er uit halen. Het was heerlijk zo zonder sonde. Vooral douchen was super. Omdat ik allergisch ben voor bruine pleisters, plak ik de sonde altijd vast met papieren pleisters en daardoor kan ik met sonde niet lang met mijn hoofd onder de douche staan. Dinsdagochtend heb ik dan ook heel lang onder de douche gestaan en even dacht ik er over om een paar dagen te wachten voordat ik het ziekenhuis zou bellen en zodoende nog een paar dagen van deze vrijheid te genieten. Maar aangezien het eten steeds slechter gaat en ik dus op geen enkele manier voldoende voeding binnen kan krijgen op de normale manier, heb ik dinsdagochtend toch het ziekenhuis gebeld voor het plaatsen van een nieuwe voedingssonde. Dat kon gelukkig die middag.

Dinsdagochtend eerst een foto van mijn longen laten maken, vervolgens had ik een afspraak voor een longfunctie en daarna een afspraak met de longarts. De foto liet zien dat de vloeistof in de rechterlong een heel stuk minder geworden was. Er zit alleen nog wat in het onderste puntje van de long. Ook de uitslagen van de longfunctie waren goed. Het drama met de chemo die in mijn rechterlong gekomen is, heeft gelukkig geen schade veroorzaakt en dat is goed nieuws. Na de longarts kwam de huidtherapeute, die probeert de littekens op mijn rechterarm wat te verzachten waardoor het minder pijn moet gaan doen.
Vervolgens heeft de KNO-arts in mijn keel gekeken en daar niets raars gezien. Wat de irritatie in mijn keel nu werkelijk veroorzaakt heeft, is niet helemaal duidelijk maar gezien het feit dat de sonde er uit kwam, ga ik er van uit dat het ding toch niet helemaal goed gezeten heeft. Als laatste mocht ik dus weer naar de endoscopie voor het plaatsen van een nieuwe voedingssonde. Er zit weer een nieuwe in en ik hoop dat deze heel lang zal blijven zitten.

Ik voel me nog steeds lekker en ik krijg steeds meer zin om dingen te gaan ondernemen. Ik ben wat cursussen aan het zoeken en wil weer wat gaan sporten. Er bestaan speciale sportprogramma’s voor kankerpatiënten waar ik wat meer informatie over ga inwinnen. Hopelijk kan ik binnenkort starten met een leuke cursus en lekker gaan sporten. Ik heb er zin in.